Symptomen
- Bloedverlies in de eerste vijftien weken van de zwangerschap
- Kan gepaard gaan met krampende buikpijn
- Kan op een gegeven moment gepaard gaan met verlies van stolsels en stukjes weefsel
Wat is het?
Onder een miskraam verstaat men het afsterven en uitgedreven worden van de vrucht in een vroeg stadium van de zwangerschap (in de eerste 15 weken, gerekend vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie). Ongeveer tien procent van alle zwangerschappen eindigt in een miskraam. Waarschijnlijk is dat percentage veel hoger en sterven veel vruchten af helemaal in het begin, voor, tijdens of vlak na de innesteling in het baarmoederslijmvlies. Daar merkt u in dat stadium weinig van. Er volgt een menstruatie die hoogstens wat aan de late kant is of die wat heftiger kan zijn dan u gewend bent. De meeste miskramen vinden plaats tussen de achtste en veertiende week van de zwangerschap. Het begint met bloedverlies. Dat kan pijnloos zijn of gepaard gaan met wat krampen in de onderbuik. Het bloedverlies kan enkele dagen aanhouden. Het typische beloop is als volgt: het bloedverlies en de buikkrampen nemen toe en met het bloed gaat wat weefsel (de vruchtzak, al dan niet met de vrucht) verloren. Daarna verdwijnt de pijn en het bloedverlies stopt na enkele dagen. De baarmoedermond sluit zich weer en een volgende ovulatiecyclus kan beginnen. Soms blijft de vruchtzak of een deel ervan achter in de baarmoederholte. Het bloedverlies kan dan geruime tijd aanhouden. We noemen dat een “incomplete abortus”. Bij een incomplete abortus sluit de baarmoedermond zich niet en bestaat de kans dat bacteriën de baarmoederholte bereiken, waardoor een infectie ontstaat. U wordt ziek, krijgt koorts en een riekende afscheiding. Dat noemt men een “septische abortus”. Soms sterft de vrucht af in de baarmoeder zonder dat hij uitgedreven wordt. U kunt het merken doordat de zwangerschapsverschijnselen langzaam verdwijnen.
Hoe kom je eraan?
Een miskraan is een manier van de natuur om niet goed aangelegde vruchten niet tot ontwikkeling te laten komen. In de meeste gevallen vindt men een afwijking aan de vrucht of aan de chromosomen ervan. Of er is alleen een vruchtzak zonder vrucht (men spreekt van een windei). Na een miskraam is voor de meeste vrouwen de kans op een normale zwangerschap net zo groot als voor ieder ander.
Wat kunt u zelf doen?
Helemaal niets. Het is belangrijk dat u zich dat realiseert. Een miskraam ontstaat niet door een activiteit die u hebt ondernomen, zoals paardrijden, skiën, seks hebben of wat dan ook. Er is ook niets wat u kunt doen om een miskraam te voorkomen of een beginnende miskraam tegen te houden.
Wat doet de dokter?
Als u zwanger bent en last krijgt van bloedverlies, bel dan de verloskundige of uw huisarts. Deze zal u verdere uitleg geven: bloedverlies in het eerste deel van de zwangerschap leidt bij 50 procent van de zwangere vrouwen tot een miskraam. De huisarts zal u adviseren rustig af te wachten. Wel moet u weer contact opnemen als het bloedverlies te hevig wordt (als u het niet meer met normaal maandverband kunt opvangen), als de pijn te erg is of als u koorts krijgt. Ook als het bloedverlies na een week niet is gestopt moet u zich melden. Als de miskraam zijn natuurlijke beloop heeft gehad doet u er goed aan zich een week daarna te laten controleren. Zijn er complicaties, dan moet worden ingegrepen: is het bloedverlies te heftig of duurt het te lang, is de pijn te erg of ontstaat er koorts, dan zal de gynaecoloog een curettage verrichten. Daarbij wordt onder verdoving de afgestorven vrucht of de achtergebleven vruchtresten weggekrabd. Na deze ingreep stopt het bloedverlies binnen enkele dagen. Na een miskraam zal de cyclus spoedig zijn gewone regelmaat weer oppakken. Er is geen enkel bezwaar tegen dat u de pogingen opnieuw zwanger te worden weer meteen oppakt.
De Diagnosehulp bevat interactieve vragenlijsten voor 263 ziektes. Door het invullen van een vragenlijst kunt u controleren of de symptomen van een bepaalde aandoening voor u van toepassing zijn. Per lijst zijn er gemiddeld 10 vragen. De Diagnosehulp is alleen beschikbaar als app voor iPhone en iPad. Download de diagnosehulp. Binnenkort is ook de Android-versie (voor o.a. Samsung) beschikbaar. 