Mensen met een verstandelijke beperking zijn vaak niet in staat om beslissingen rond hun levenseinde te nemen. Wettelijke vertegenwoordigers, meestal familieleden, hebben een helder idee over de kwaliteit van leven van hun naaste met een verstandelijke beperking en blijken zich erg verantwoordelijk te voelen voor het nemen van deze beslissingen. Ze ervaren dit als zwaar. Artsen vinden de mening van naasten uiterst belangrijk, maar maken niet altijd duidelijk dat de dokter uiteindelijk verantwoordelijk is voor deze beslissingen. Artsen willen conflicten met wettelijke vertegenwoordigers vermijden en voelen zich kwetsbaar. Een dialoog over dit onderwerp dient ver voor het te verwachten levenseinde te beginnen.
-
mrt112014
Proefschrift: Mw.drs. Anna M.A. Wagemans, “The process of end-of-life decisions regarding people with intellectual disabilities”