Net als de naaste familieleden hebben ook zij steun nodig in het verwerken van het verlies. Aan het onderzoek deden 188 artsen mee. Samen behandelden zij 68 patiënten die tijdens de behandeling overleden. Na ieder sterfgeval moesten vragen beantwoord worden. Het bleek dat eenderde van de artsen een zeer grote emotionele betrokkenheid toonde. Van deze groep raakte bijna de helft van streek (stress, verdriet) wanneer ze naderhand aan de overleden patiënt dachten. Bij vrouwen kwam dit vaker voor dan bij mannen. Ook de duur van de behandeling speelde een rol: hoe langer men de patiënt kende, hoe groter het verdriet.
Bron: EXED®